Lezers fotopagina

Deze pagina is bedoeld voor lezers van de site die een flamencofoto + bijbehorend verhaal willen plaatsen.
Het heeft mijn voorkeur als de inzender zélf ook op de foto staat, bijvoorbeeld met een flamencoartiest.
Wat er uitdrukkelijk bij hoort is het verhaal áchter de foto: hoe is het zo gekomen, wat heb je meegemaakt? Wat mij vooral voor ogen staat is ontmoetingen met flamencoartiesten en als het even kan, in Spanje, maar dat is uiteraard niet verplicht... Max. drie foto's per inzending.

Of er veel ingezonden foto's geplaatst zullen worden is afhankelijk van jullie inzendingen.

Je inzendingen kun je sturen naar het mailadres: elflamenco.nl.be@gmail.com

Flamenco en visagie

Mijn naam is Nathalie Brouwer en ik ben visagiste. Ik volg al een aantal jaren flamencoles en wilde graag mijn twee passies flamenco en visagie combineren tijdens een fotoshoot.

Nana Bolders, Eveline de Puysseleir, Nathalie Brouwer en Hilde de Kruis
(foto: José Lanzas Huitinga)

Tijdens de Feria in Amsterdam zag ik een prachtig koppel flamenco dansen, zij had een schitterende flamencojurk aan. Via de organisatie heb ik toen de naam van de danseres achterhaald en haar benaderd voor de flamencoshoot. Ze was direct erg enthousiast om mee te doen. Twee voor mij bekende fotografen wilde ook heel graag mee doen. Daarnaast was een model waarmee ik bevriend ben geraakt ook enthousiast over de shoot. Als derde model heb ik een dame benaderd van de flamenco demogroep Academia Estrella uit Arnhem. Zij vond het direct leuk en ook een beetje spannend, want ze had niet eerder model gestaan. Na de locatie geregeld te hebben, de Grote Kerk in Breda, werd de datum voor de shoot vastgelegd.

Hilde de Kruis (foto: Gert van der Ende)

Op een terras vlakbij de Grote Kerk in Breda heb ik de drie modellen gevisageerd. De Grote Kerk in Breda was een prachtige locatie voor deze shoot. De fotografen hebben de twee flamenco danseressen in langzaam tempo laten dansen om de pure flamenco poses vast te leggen en dat leverde prachtige foto's op. Mijn vriendin die model is en meedeed aan deze shoot, was na deze dag zo enthousiast geworden over het flamencodansen dat ze nu in september les gaat volgen. Kortom een zeer geslaagde dag.

Eveline de Puysseleir (foto: Gert van der Ende)

Passie-interview

Een aantal jaren geleden was de ledenservice van Stichting Thuiszorg Midden-Gelderland op zoek naar mensen die graag hun passie wilden delen. In hun blad kregen zij een hele pagina om hierover te vertellen. Men kende mij als de serieuze directiesecretaresse, maar wisten dat als het over passie ging er een heel anders mens verscheen.
Flamenco is inderdaad mijn grote passie. 20 jaar geleden ontdekt en daarna nooit meer gestopt met het volgen van lessen. Als ik de kans krijg om iets te vertellen over flamenco, dan beginnen mijn ogen te stralen en kan ik eigenlijk niet meer stoppen met vertellen waarom flamenco zoveel met me doet. Natuurlijk vertel ik over alle emoties die in de dans uitgebeeld worden, maar het is meer en dit kan ik minder goed uitleggen.
Maar even terug, de ledenservice die het blad Mijn Leven uitgaf vond mij al snel. Ik werd professioneel geïnterviewd en daar hoorde natuurlijk ook een fotosessie met een professionele fotograaf bij. Dus op een middag op pad. Ik had wat attributen meegenomen waaronder mijn mantón. Ik had net leren dansen met manton, en de fotograaf zag artistiek gezien hier de mooiste mogelijkheden mee. Totaal onervaren stond ik voor de camera veel te serieus te zwaaien met mijn mantón en het lukte de fotograaf een foto te maken die geschikt was voor het blad. Voor mij een hartstikke leuke ervaring en natuurlijk een leuke fotoshoot met interview.

Suzanne Spijkerman
April 2015

Romería

La foto (soneto)

Een man, ik geloof dat ik het ben
met mijn gitaar
Wie zijn er nog meer daar?
Dames die ik niet ken.

Op de Romeria!
Was jij daar?
Hoe krijg je het voor elkaar!
Zeker met veel sangria!

Tot diep in de nacht.
Luister naar ons snarenspel.
Soms zacht, soms fel.

Aya, ¡por Dios! De vogels flierefluiten.
Donkere wolken zijn er niet.
Zing fandango's, dans en drink niet!

Piet Hein Bunnik
Januari 2015

Workshop / optreden in Vejer de la Frontera

De foto die ik heb meegestuurd is genomen in Vejer de la Frontera in oktober 1999. Ik was pas een paar jaar eerder begonnen met flamenco, maar vond het al wel leuk om eens een keer naar Spanje te gaan om daar een workshop te volgen. In eerste instantie zou ik samen met nog een dansvriendinnetje gaan, maar toen we onze plannen tijdens de flamencoles vertelden, wilde iedereen eigenlijk wel mee. Uiteindelijk waren we dus met bijna de hele groep gegaan.
De reis werd georganiseerd door Centro Flamenco Puro in Utrecht in samenwerking met het instituut La Janda in Vejer. Rini Kersten (van Centro Flamenco Puro) ging met ons mee om bij eventuele problemen te kunnen inspringen. Naast dansles kregen we ook dagelijks lessen Spaans en cultuurlessen.
De danslessen werden gegeven door Eli La Truco (ik sta op de foto links van haar). Wat ze er niet bij vertelde was dat we aan het eind van de week een presentatie moesten geven ergens in het dorp in het bijzijn van allemaal locals! Tot onze schrik zal de zaal stampvol, maar Eli sleepte ons met al haar enthousiasme er doorheen. Eli is daarna nog een paar keer naar Nederland gekomen voor optredens, en uiteraard probeer ik er dan ook bij te zijn. Want aan die week in Vejer de la Frontera en aan Eli heb ik ontzettend leuke herinneringen overgehouden.

Meitie Tuwanakotta
Januari 2015

Ontmoeting met Rafael Amargo

Nathalie Brouwer en Rafael Amargo

Het was mijn laatste vakantiedag in Barcelona en besloot 's avonds naar Palau de la musica te gaan.
Daar viel ik met mijn neus in de boter want ik was precies op tijd voor de voorstelling
"Opera y Flamenco" met flamencodansers Olga Llorente, Toni Moniz en Rafael Amargo. Ik kende geen van de dansers. 
Na afloop van de voorstelling heb ik aan een medewerker van Palau de la musica gevraagd of het mogelijk was met één van de dansers op de foto te gaan, ter herinnering aan een fantastische voorstelling.
Ik werd naar de "recepción" gestuurd vlak bij de ingang en daar heb ik gewacht. Na een klein half uurtje kwam één van de mannelijke dansers de trap af en ik herkende hem aan zijn wat langere zwarte haar. Achteraf bleek dit dus Rafael Amargo te zijn, maar ik had geen idee. Toevallig had ik een postkaart van de demogroep mee en daarmee liep ik naar Rafael. In mijn beste Spaans vertelde ik aan hem dat ik flamenco dans, daarbij gaf ik aan hem de postkaart van de demogroep. Rafael vroeg direct welke school en mijn antwoord was uiteraard Academia Estrella in Nederland. De postkaart nam hij aan en hij gaf toestemming om met mij op de foto te gaan. Aan schijnbaar een vriend van hem heb ik mijn fototoestel gegeven. Het duurde even voordat de foto gemaakt kon worden, want Rafael werd aan alle kanten aangeschoten door verschillende mensen. Ik zei toen nog tegen hem; "je hebt wel veel vrienden"... (geen flauw idee dat ik stond te poseren met één van de meest bekende flamencodansers en choreograaf. Achteraf kan ik wel door de grond zakken dat ik die opmerking maakte).
Ik vond Rafael een zeer aardige man, met een sterk charisma. Een fantastische danser.
Voor mij was het een geweldige afsluiting van mijn vakantie in Barcelona en het moment met Rafael Amargo neemt niemand mij meer af.

Nathalie Brouwer
December 2014

Ontmoeting met Juan Romano

Hans, Rolf en Mieke

(N.a.v. de uitzending van het TV-programma van Joris Linssen, die sprak met Rolf van Marle, en de column van Jacky Westerhof)

In 1989 waren mijn vrouw Puck en ik in Zuid Spanje op vakantie. We kwamen terecht in een bar in Chiclana de la Frontera. De barman hoorde dat we Nederlanders waren en zei dat er boven twee Nederlanders woonden. Hij ging ze halen en het waren, zoals ze zich toen noemden, Juan Romano en Micaela. We hebben de volgende dag afgesproken en hebben de hele dag (en een nacht) met ze opgetrokken. Daar hebben we nog wat foto´s van. Op de foto sta ik links van Rolf en Mieke.
Hij liet ons peñas zien waarvan wij het bestaan niet kenden. We hadden een heel gezellige dag, maar zijn elkaar daarna uit het oog verloren. De foto is genomen in het verlaten vissersdorpje Sancti Petri, in 1946 gebouwd en in 1964 al weer verlaten,.
Wel heb ik op zijn aanraden o.a. een bandje met muziek van Chano Lobato gekocht, dit speel ik nog regelmatig af.
In de jaren ‘70 kwamen wij vaak in het Spaanse restaurant Vamos A Ver in de Govert Flinckstraat in Amsterdam. We kwamen er achter dat Rolf daar in die tijd al gitaar speelde.

Hans Swart
December 2014