Vanaf hier - zonder respectloos te willen zijn - heb ik het steeds over “hij” om te voorkomen dat ik steeds hij/zij moet schrijven; ik begreep nl. uit diverse plekken waar men over hem schrijft dat hij een hermafrodiet is.
De muzikaliteit kreeg hij van huisuit mee; zijn vader was zanger van de groep “Cantaores de Híspalis”.
Als zanger(es) stond hij voor het eerst professioneel op het podium op 17-jarige leeftijd toen hij optrad in Sevilla in het Teatro Lope de Vega waarbij hij zong voor de flamencodanseres La Chunga.
Gedurende de laatste vijf jaar van de 20e eeuw zong hij over de hele wereld; Europa, U.S.A. en Japan.
Zijn doorbraak kwam in 2004 toen de eerste solo-CD uitkwam: “Amar duele”, die al snel “goud” werd in de verkoopcijfers.
Vervolgens ging hij samenwerken met de meest succesvolle spaanse liedjesschrijver. Die samenwerking leidde tot zijn volgende CD “Puta mentira” die het ook erg goed deed in de verkoop.
De liedjes die hij zingt zijn soms origineel maar vaak ook nummers van anderen, waaronder nummers van Bambino, Rocío Jurado en Isabel Pantoja.
Overzicht van de albums die hij uitbracht:
2004: Amar duele
2006: Puta mentira
2007: Coplas que nos han matao
2008: ¿Quien te crees tu?
2012:
Sin censura
Falete en Mayte Martín zingen Mayte's nummer "S.O.S."
