Tapas
Een deel van de (eet)cultuur in Spanje bestaat uit het eten van tapas. Tapas zijn vroeger in Andalucía ontstaan. Als men at dan mocht een lekker glaasje sherry niet ontbreken en de zoete geur daarvan trok insecten aan. Om het glas, en de drinker, daarvoor te beschermen werden er tapas óp het glas gelegd als een manier om het glas af te dekken.
Je kreeg ze-, en op sommige plaatsen in het binnenland van Andalucía krijg je ze nog steeds, gratis bij een consumptie; een klein hapje.
Als men, in Andalucía heel gewoon, een wandeltocht maakt en daarbij van tapasbar naar tapasbar loopt en overal tapas neemt, noemt men dat tapear. De wandeltocht zélf noemt men een tapeo. In de België en Nederland is dat wat moeilijker, want er ligt niet op iedere hoek een tapasbar...
Inmiddels zijn de tapas populair geworden in heel Spanje én daarbuiten en zijn ze dus ook hier op vele plaatsen te krijgen.
In vroegere tijden heeft men op enig moment geëist van alle bewoners dat zij zich bekeerden tot het christendom. Er was een grote sociale controle of de "bekeerden" inderdaad ook wel bekeerd waren. Er was een bepaalde baktraditie waarbij er een verschil was tussen de drie grote geloven: Moslims die bakten hun eten in boter, Joden deden dat in olijfolie en Christenen in varkensvet. Zowel in het Jodendom als binnen de Islam bestond en bestaat er een afkeer van varkensvlees / gerechten. Dus niet alleen door varkensvet te gebruiken in hun bakprocedé maar überhaupt door varkensvlees te eten konden de bekeerden "aantonen" dat ze inderdaad bekeerd waren. Vandaar dat er nog steeds in veel Spaanse gerechten varkensvles zit, kleine stukjes of reepjes ham en stukjes worst.
Hieronder kun je doorklikken naar de pagina waar een overzicht gegeven wordt van tapaszaken in Nederland en in België:
Tapas in Nederland
Tapas in België
En mocht je graag gazpacho willen nemen bij die tapas en je zit thuis en denkt: hoe moet dat dan, heb je misschien hulp aan onderstaande afbeelding...
|