"El Quejío"
Detmar Breuker

Ik vraag periodiek iemand uit de flamencowereld om in de rubriek "El Quejío" een column te schrijven. De onderwerpkeuze is vrij, maar moet uiteraard wel flamenco-gerelateerd zijn. Maar daarbinnen is de inhoud dus vrij.

Deze 28e column is geschreven door flamencogitarist Detmar Breuker.

Een korte biografie van Detmar Breuker:

Hij schafte een flamencogitaar aan en nam lessen tijdens zijn middelbare schoolperiode. Daarna vertrok hij op zijn 17e jaar voor een aantal maanden naar Spanje om meer lessen te nemen. Hij kwam terecht in Granada en nam daar van verschillende flamencogitaristen les, waaronder Emilio Maya en Antonio Heredia. Het ontbreken van een goede lesmethode viel hem daarbij op. Hij ging terug naar Nederland (volgde de studie international business) en nam flamencogitaarlessen bij de inmiddels overleden Anne Kraster in Groningen.

Momenteel werkt hij de afronding van een flamencowebsite via welke je online gitaarlessen kunt nemen.

~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~

Mijn flamencoreis

door Detmar Breuker

Als opgroeiende tiener nam mijn moeder me regelmatig mee naar verschillende  concerten. Toen ik 15 was gingen we op een zondagmiddag naar een concert van de Nederlandse flamencogitarist Eric Vaarzon Morel. Die dag bleek achteraf bepalend te zijn voor de verdere loop van mijn leven tot nu toe: de harmonie, virtuositeit en klanken uit de Gerundino gitaar maakten diepe indruk op me.

Eric Vaarzon Morel (foto: Berbera van den Hoek)

Die videoband heb ik in de drie jaar erna grijs gedraaid in een poging hem na te spelen. Eigenlijk was het materiaal ver boven mijn niveau en deed ik maar wat, maar het plezier dat ik er aan beleefde was er niet minder om. Ondanks het feit dat ik geen natuurtalent ben, nam mijn enthousiasme eigenlijk alleen maar toe. Na de middelbare school vertrok ik op mijn 18e naar Granada in de hoop daar echt flamencogitaar te leren spelen. Vol verwachting nam ik les bij verschillende gitaristen die stuk voor stuk geweldig speelden. Helaas bleek uitleggen niet hun sterkste kant te zijn: enerzijds door de taalbarrière, maar vooral ook omdat ze het gitaarspelen zelf hadden geleerd door imitatie.

Ik deed de opleiding International Business en nam gitaarles bij Anne Kraster, een flamencogitarist in Groningen, van wie ik veel mooie dingen heb geleerd.

De helaas inmiddels overleden Anne Kratser

Al die jaren bleef Spanje echter roepen en een carriere in de business was toch een stuk minder aantrekkelijk dan de flamencogitaar. Na het afmaken van de opleiding besloot ik in 2005 om in Barcelona te gaan wonen omdat ik er eerder op doorreis was geweest en de stad me erg inspireerde. Al vrij snel kwam ik er achter dat flamenco in Catalonië een stuk minder onder de bevolking leeft dan in Andalusië. Gelukkig kwam ik al vrij snel een leraar op het spoor die mij wel echt kon helpen. Sergio Dorado bleek precies de leraar te zijn die ik nodig had: door zijn brede ervaring in klassiek en flamenco heeft hij een hele degelijke lesmethode ontwikkeld. Voor het eerst kreeg ik echt grip op de tot op dat moment ongrijpbare falsetas en ritmes. Na een jaar hard van studeren schreef ik me op Sergio zijn advies in bij het conservatorium in Barcelona om met de maestro Manuel Granados te studeren. Onder andere dankzij Sergio zijn begeleiding heb ik de opleiding waar normaal gesproken 6 jaar voor staat in 3 jaar afgerond.

Sergio Dorado

Manuel Granados

Na het conservatorium bleef ik toch het gevoel houden nog niet uitgeleerd te zijn  omdat de nadruk voor mijn gevoel teveel op techniek en het leren van stukken lag en wat minder op zang- en dansbegeleiding. Na 6 fantastische jaren in Barcelona, besloot ik in 2011 om in Andalusië te gaan wonen omdat daar toch de bakermat van de flamenco  ligt. Ik was al een aantal keren op het gitaarfestival van Córdoba geweest en wilde graag les nemen bij Paco Serrano wiens lesmethode ik 14 jaar eerder in Amsterdam had gekocht. Gelukkig bleek hij bereid te zijn mij privéles te geven wat voor mij al heel lang een droom was. Niet alleen is hij een flamencogitarist die tot de top behoort, maar daarnaast beschikt hij als één van de weinigen tevens over het vermogen om de meest complexe aspecten op een duidelijke en eenvoudige manier uit te leggen. De lessen waren precies waar ik op had gehoopt. Daarnaast bevestigde Paco dat de basis van de flamencogitaar eigenlijk bij de zang- en dansbegeleiding ligt. Zo hadden hij, Vicente Amigo en José Antonio Rodríguez het ook geleerd van hun maestro Merengue de Córdoba.

Paco Serrano

Op een dag nam Paco me mee naar de peña waar hij als jongetje van 12 zijn eerste podiumervaring opdeed. Het was er geweldig: jong en oud, aficionado en profesional, iedereen deed mee en de sfeer was er fantastisch. Opeens begreep ik echt hoe flamenco traditioneel in Spanje wordt geleerd en dat het noodzakelijk is om in contact te komen met zang- en dansbegeleiding naast de noodzakelijke uren van studeren op je kamertje.

Op een zomermiddag in 2012 na een gitaarles met Paco ging het gesprek over het online leren. Ik liep al jaren met het idee om online gitaarles te geven en wilde daarom de vervolgopleiding van het conservatorium doen. Tot mijn verbazing bleek Paco precies hetzelfde te willen. Op die dag sloten we de handen ineen en ontstond onlineflamenco.net, een website voor wie online gitaar wil leren spelen van topgitaristen.

Sinds die tijd heb ik het voorrecht gehad om met vier geweldige artiesten samen te werken: Paco Serrano, David Pino, Javier Conde en Tino van der Sman. We zijn op dit moment de cursussen aan het testen en hopen over een paar maanden de site te lanceren zodat iedereen overal ter wereld van deze maestros kan leren!

Detmar en Paco Serrano (foto: Miguel Collado)

REAGEER OP DE COLUMN!

Detmar Breuker

~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~

De volgende column verschijnt op 23 mei 2015
en wordt geschreven door Jasper Lockefeer
(woont in Huelva: aldaar Gaspar de Holanda genoemd)