"El Quejío"
Jacco Müller

Ik vraag periodiek iemand uit de flamencowereld om in de rubriek "El Quejío" een column te schrijven. De onderwerpkeuze is vrij, maar moet uiteraard wel flamenco-gerelateerd zijn. Maar daarbinnen is de inhoud dus vrij.

Deze 20e column is geschreven door Jacco Müller; flamencogitarist, gitaardocent en componist.

Een korte biografie van Jacco Müller:

Jacco Müller begon zijn opleiding in klassiek, jazz en popgitaar op zijn elfde jaar. In 1995 studeerde hij af onder leiding van Paco Peña in flamencogitaar aan het Rotterdamse Conservatorium.
Drie jaar later bracht hij zijn debuut soloalbum uit: “Imagenes de la Luz”. Als componist (flamencogitaar, cello, viool en piano) bracht hij in 2000 en 2002 zijn tweede (Laberinto) en derde (Silueta) album uit. Hij trad in vele landen op, maar dat lezen jullie in zijn column wel terug.
Naast flamencomuziek componeert hij muziek voor symfonieorkesten en twee van die werken werden onderscheiden: "Shadow of a Dancer" en "Mirage" kregen de “Masterworks Prize” en werden opgenomen op CD in de reeks “Masterworks of the New Era”, gespeeld door  het Bulgaarse Nationale Orkest (2003) en het Filharmonisch orkest van Kiev (2004), gedirigeerd door Robert Ian Winstin. In 2007 kreeg Jacco een eervolle vermelding voor zijn compositie “Sagrada Familia” in de JoAnn Falleta Composition Competition (Buffalo, New York). Verder namen het Tsjechische Filharmonisch orkest en het Filharmonisch orkest van Kiev nog 8 composities van Jacco op die in 2009 werden uitgebracht.
In 2009 kwam zijn album “Viento del desierto” uit, waar de flamencogitaar en de Ud, bespeeld door Victor Ghannam, bij elkaar gebracht werden.
In 2012 nam hij samen met Ghannam het album “Palace of dreams” op, waarop Jacco naast flamencogitaar ook elektrische gitaar bespeelt. Op de CD wordt gezongen in het Engels, Frans, Spaans en Arabisch, aangevuld met percussie uit het Midden-Oosten.
Tegenwoordig treedt hij op en geeft gitaarles: in de lessen is er de mogelijkheid om van klassiek/flamenco tot pop/blues te spelen. Hij geeft ook kinderlessen; hij laat hen kennismaken met verschillende muziekstijlen om hen zo een eigen voorkeur te laten ontdekken.

~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~

Onverwachte Wegen & Ensalada Mixta

door Jacco Müller

Op vakantie ben ik op meerdere plekken geweest;  Hawaï, Alaska, Bali, Mauritius & Australië, maar de combinatie van werk/flamencogitaar en het bezoeken van nieuwe plaatsen heeft mij vaak een diepere kijk in de keuken van verschillende culturen gebracht. Ik dronk een fino in een flamencobar in Jerez en een sangria op een zigeunerfeest in Sevilla, maar daarnaast ben ik op vele andere locaties beland door mijn liefde voor flamenco. Een goede combi met mijn liefde voor reizen!

Wat mij altijd het meest heeft aangetrokken in de flamenco is dat ik mijn eigen verhaal erin kwijt kan, en dan vaak nog wat mij betreft het liefst in een “ensalada mixta” vorm.  Zoals bijvoorbeeld de fusie met Arabische muziek, waarbij ik Victor Ghannam (ud & kanoun) leerde kennen in Detroit. Een nieuwe muziekstijl & cultuur werd er hierdoor voor mij geopend en optredens in Palestina/Ramallah, Detroit, Amsterdam, Utrecht, Chicago en Toronto volgden. Ik herinner me een aantal optredens in Johannesburg met een gezelschap bestaande uit ongeveer 10 nationaliteiten, afgesloten met een echte Zuid Afrikaanse braai (BBQ).
En dan was er die keer in een klein bergdorpje in Venezuela waar ik speelde op een muziekfestival en de hele menigte stond mee te swingen. Stuk voor stuk mooie momenten met lekkere lokale happies en goede verhalen.
Grappig ook om te zien na de vele jaren in de USA optredens & workshops met verschillende ensembles, latin/jazz/rock en flamencodanseres Vida Peral, je te realiseren hoe klein de wereld eigenlijk is wanneer je samen de muziek/dans en zang gaat delen.
Ook de combinatie van flamenco met klassiek ben ik aangegaan. Dit project bracht mij naar Curaçao (hetgeen natuurlijk moest worden gecombineerd met mijn favoriete snorkelhobby….). Op eigen bodem - hier in Holanda - ook een tof project samen met cellist Artur Trajko uit Albanië.  Deze mixta  resulteerde in mijn 3e cd  ‘Silueta’. “Jacco, mijn bloed gaat weer koken als ik je flamenco hoor spelen, dan moet ik weer denken aan al die feesten en bruiloften in Albanië…..” zei Artur ooit tegen mij.

Af en en toe maakte ik ook uitstapjes buiten de flamenco-paden, zoals het dubbel CD project; “Orchestral Works of Jacco Muller”. Hiervoor componeerde ik acht composities voor symfonie-orkest opgenomen met o.a. het Kiev Philharmonic (dus wodka in plaats van fino bij de eindfiesta) en het Czech Philharmonic (bier is in Tsjechië uitgevonden). Maar eerlijk is eerlijk; ook hier zijn wel weer duidelijk invloeden uit de flamenco te horen! Overigens… aanleiding voor mijn eerst genoemde ensalada mixta kwam door een goede vriend van mij; Edwin Reinold.

Vaak vertrok ik, alleen met een koffertje, om met een bassist uit Chicago, een zanger uit Cádiz of een percussionist uit Ramallah te spelen. Maar uiteindelijk kwam ik altijd weer terug met een koffer vol muzikale & emotionele herinneringen……

REAGEER OP DE COLUMN!

Jacco Müller

~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~

De volgende column verschijnt 20 september 2014
en wordt geschreven door Gerard Postma (flamencogitarist)