"El Quejío"
Ana Ramón

Ik vraag periodiek iemand uit de flamencowereld om in de rubriek "El Quejío" een column te schrijven. De onderwerpkeuze is vrij, maar moet uiteraard wel flamenco-gerelateerd zijn. Maar daarbinnen is de inhoud dus vrij.

Deze tiende column is geschreven door flamencodanseres en - docentet Ana Ramón.

Een korte biografie van Ana Ramón:

In de danswereld en dan vooral bij het Flamencominnend publiek is Ana Ramón zonder twijfel dé pionier van de Flamenco danskunst in Vlaanderen. Na jaren van studie, liefde en begeestering voor Flamenco heeft zij in 1985 te Antwerpen de vereniging Peña Al Andalus opgericht, die zij altijd met zeer dynamische hand heeft geleid en daarmee een grote naam en faam heeft bezorgd.

In 1994 opende Ana Ramón samen met haar medewerkers het Flamencocentrum Peña Al Andalus vzw, Fundación de Flamenco in de Vorstermanstraat te Antwerpen: een tempel voor cursussen dans en Flamenco-optredens. Het is een gezellig Flamencocentrum waar alle liefhebbers zich meteen thuis voelen en bovendien vele anderen die dezelfde Flamenco microbe dragen kunnen ontmoeten.

Daarnaast werd Ana Ramón vooral bekend door haar prachtige theater Flamenco voorstellingen, waarvan zij telkens zowel regie, choreografie als dans in eigen handen nam. Eigen producties: Al Andalus, Flamenco Dansrecital, Macama, Recital Flamenco, Encuentro Flamenco I & II alsook Sevilla 92, Noche Flamenca en Tablao Flamenco. In 2012 was ze dan ook een graag gezien gaste met haar gezelschap tijdens "De Winter van Antwerpen" in de Spiegeltent.
Jaarlijks is er de dansrecital "Fiesta Flamenca". Een wervelende en passionele flamencovoorstelling die onder haar bezielende leiding en met medewerking van de vele leerlingen van haar Flamencoschool Peña Al Andalus uitgegroeid is tot een jaarlijks Flamencodansfestijn.

In juni 2012 kregen Ana Ramón en haar medewerkers de prestigieuze prijs "Premio Nacional de Flamenco" uitgereikt door de Catedra de Flamencologia in Jerez de la Frontera voor "de beste Flamencoverspreiding in het buitenland". Een hele eer voor flamencodans en -cultuur in België!

FLAMENCO CENTRUM PEÑA AL ANDALUS vzw
VORSTERMANSTRAAT 1
2000 ANTWERPEN
TEL. 03 /830.31.99
info@alandalus.be
www.alandalus.be
Aanvang wekelijkse cursussen maandag 16 september 2013
Aanvang flamenco-optredens op zaterdagavond zaterdag 14 september 2013

~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~

“Eerste kennismaking met de boeiende wereld van Flamenco”

door Ana Ramón

De website “EL FLAMENCO” vroeg mij een paar maanden geleden om voor hun “Flamenco column” een tekst te schrijven. Leuk idee, leuk initiatief. Maar na zoveel jaren met Flamenco intensief bezig te zijn, wat ga je dan vertellen?
Mijn eerste ervaring met Flamenco? Die vergeet ik nooit.

Op een goede dag trok ik mijn stoute- of moet ik zeggen Flamencoschoenen aan en trok naar Parijs, naar de gekende “Studios du Marais”. Dat was nog de tijd dat er in België en Nederland bitter weinig van Flamenco te vinden was en je er 4 uren over deed om met de trein in Parijs te geraken. In de “Studios du Marais” gaf een Spaans koppel privé Flamencoles. De vrouw gaf de les en de man speelde gitaar. En daar stond ik dan. Ik dacht: zij zullen mij eerst wat basispassen geven (die kan ik dan thuis oefenen) arm en handbewegingen enz… Nee hoor, het was er onmiddellijk invliegen. De man nam het van de vrouw al vrij snel over en gaf mij een FARRUCA (typische mannendans). Onnodig van te zeggen dat ik heb afgezien!?

Maar ik had de smaak te pakken en de volgende stap was “Estudios de Amor de Dios” in Madrid (wordt weleens dé Flamencofabriek genoemd). En in Madrid leerde ik mijn man Antonio Pérez kennen. Een rasechte, trotse, vrolijke Andalusiër in hart en nieren die mij 2 prachtige Andalusische kinderen heeft geschonken. Een zoon en een dochter. Het is vooral mijn dochter (Nina Peréz Ramón) die in de voetsporen van haar moeder treedt. “De appel valt niet ver van de boom” zeggen ze.

En zo belandde ik in Andalucia, bakermat van de Flamenco. Maar nog veel belangrijker, door mijn huwelijk maakte ik kennis met het “echte Andalucia”,  hun tradities en leefgewoonten en niet de typische “Costas” met hun toerisme. En dat is het fundamentele verschil tussen mijn dochter en ik. Als wij samen dansen… het Andalusische bloed loopt door haar aderen. En dat zie je en voel je. Met al mijn respect voor alle mensen die over heel de wereld Flamenco studeren, zich kapot stampen, van de ene les naar de andere lopen om zoveel mogelijk techniek te leren (wat onontbeerlijk is om goed te dansen),  maar Flamenco is méér dan techniek alleen.

REAGEER OP DE COLUMN!

Ana Ramón

~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~|~

De volgende column verschijnt op 5 oktober 2013 en wordt geschreven door Katja Schoondergang
(ex-Flamencodanseres, schrijfster)